معجزه بی معجزه
آدمیزاد ذاتا موجودِ لجبازی ست ( مخصوصا اگه از نوع نیلوفرش باشه ) یعنی تا اونجا که حتی با خودش هم لج می کنه ...
همین منی که می بینید ( یا می خونید ) هزار بار به خودم گفتم در هر پروژه ای که نتیجه ش از قبل تعیین شده مثل این آدمای باری به هر جهت نرو خودت رو دخالت بده که بعدا حرصش رو بخوری ...
هزار بار به خودم گفتم نشین این دربی های سفارشی رو ببین و ۹۰ دقیقه پرسپولیس پرسپولیس کن و جیغ بزن و فحش بده ...
هزار بار به خودم گفتم ولی کو گوش شنوا ...
از قبل می دونستم مساوی میشن مثل همیشه ... مثل همیشه که از قبل همه چی رو می دونم ولی باز خودم رو گول می زنم که نه شاید شایـــــــــــد ... اندفه شاید معجزه شد !
چقدر من ...
+ نوشته شده در جمعه ۱۰ مهر ۱۳۸۸ ساعت ۶:۳۲ ب.ظ توسط نیلوفرانه
|